Piórem emu pisane
Wiersze i aforyzmy

Autor jest absolwentem filozofii na Uniwersytecie Flindersa w Adelajdzie, stolicy stanu Australia Południowa. Z Polski emigrował do Australii w 1992 roku. Jego twórczość poetycka wyraża emocje związane z emigracją. Opuszczenie Ojczyzny i dorastanie w obcym środowisku zmieniło punkt widzenia i uwrażliwiło go na otaczającą rzeczywistość.PO CO MI DAŁEŚ OCZY PANIEPo co mi dałeś oczy Panie,kiedy nie mogę widzieć CiebiePo co mnie ciałem utworzyłeś,gdy nim nie stanę w Twoim niebiePo co mi dałeś cząstkę chwili,gdy w bez-początku sensu ziarnoPo co mi dałeś wyobraźnię,gdy przyszłość widzę smutną, czarnąPo co mi dałeś oczy PanieJa widzę tylko proch istnienia!Wiatr go unosi niewstrzymanie.Zbielałe kości szczerzy Ziemia.Po co mi dałeś życie Panie,co płynie śluzem złym, drapieżnymPo co mi dałeś serce Panie,Co wstydem karmi się obmierzłymPo co mi dałeś umysł Panie,co pojąć Ciebie nie podołaPo coś mnie włożył między Twojeistnienia niewstrzymane kołaPo coś mi Panie dał ojczyznę,co w losie swoim wypełnionaKiedy nie poznam, co mi czynić,po coś mi Panie dał ramionaPo co mi dałeś miłość Panie,której nie spełnię w swej małościGdy nie wiem, co mi trzeba czynić,po coś mi Panie dał wolnościPo co mi Panie wolna wola,gdy wierzgam w próżni bez oparciaKiedy nie mogę prawdy sięgnąć,po co mi Panie złuda czarciaPo coś mi Panie dał sumienie,co gdy chcę przeżyć, dusić muszęKiedy mym ciałem tutaj żyję,po co mi panie dałeś duszęPo co mi dałeś oczy Panie,co widzą tylko złudy kłamstwoPo coś naznaczył prawdy głodem,kiedy nieznane nań lekarstwoPo co mi dałeś ciszy błogość,co z życia sprzeczna jest zasadąPo co mi Panie sny błękitne,co nigdy spełnić się nie dadząPo coś wywyższył nad stworzenieiskrą rozumu, strach niosącąPo co mi w duszy zadra uczućPo coś wątpliwość dał niszczącąPo co mi dałeś wiary brzytwęna pustym bytu oceaniePo coś ukazał wszechmarnotęPo co mi dałeś oczy, Panie