Constitutiones Apostolorum

Konstytucje apostolskie powstały w Antiochii około 380 roku. Księgi I-VI pochodzą z Didaskaliów, które autor dostosowuje do wymogów swojego czasu. Księgi te kolejno omawiają chrześcijańskie zasady życia dotyczące: świeckich, biskupów i duchownych, stanu wdów, sierot, męczenników. Księga VI omawia herezje, a dwie ostatnie: inicjację chrześcijańską i sprawowanie Eucharystii. Ważne: Księgi VII i VIII (strony: 188-267) zawierają najstarsze zachowane teksty modlitw liturgicznych: Mszy Świętej, udzielania sakramentu chrztu oraz święceń biskupich. Powołuje się na nie Sobór Watykański II oraz najnowszy Katechizm Kościoła Katolickiego. Ponadto dzieło zawiera tekst Didache (księga VII, 1-32) Kanony apostolskie (księga VIII, 47), tzw. Kanony z apostolskiego synodu w Antiochii, Prawo kanoniczne św. Apostołów, Kary Apostołów dla upadłych oraz Euchologion Serapiona, czyli zbiór modlitw liturgicznych na różne okazje (strony 294-318). Konstytucje Apostolskie w Polsce są praktycznie nieznane, nawet w szeregach patrologów, a jest to z wielu względów interesujący dokument z drugiej połowy IV wieku. Dzieło jest to ważne zwłaszcza dla teologów, liturgistów, prawników oraz historyków, ponieważ stanowi bodajże jedyną próbę stworzenia prawa w Kościele na podstawie Biblii a nie prawa rzymskiego, o czym przekonują tysiące odnośników biblijnych w wydanym tekście.