2030. Jak ścieranie się najwyraźniejszych dzisiejszych trendów przekształci przyszłość wszystkiego

ŚWIAT RADYKALNIE SIĘ ZMIENIA NA NASZYCH OCZACH. CZY BĘDZIECIE GOTOWI NA TO, CO NADCHODZI?

„Dawno, dawno temu świat nie tylko był klarownie podzielony na prosperujące i zacofane gospodarki, ale również dzieci było pod dostatkiem, osób pracujących było więcej niż emerytów i wszyscy pragnęli posiadać domy i samochody. Firmy nie musiały rozglądać się poza Europą i Stanami Zjednoczonymi, aby dobrze sobie radzić. Drukowany pieniądz był prawnym środkiem płatniczym dla wszelkich długów, publicznych i prywatnych. W szkole mówili nam, jak mamy „rozgrywać tę grę“, i dorastaliśmy w przekonaniu, że zasady pozostaną takie same, kiedy to my podejmiemy pierwszą pracę, założymy rodzinę, doczekamy się, że nasze dzieci opuszczą dom, a później sami przejdziemy na emeryturę.

Ten znajomy świat szybko znika, wkraczamy bowiem w oszałamiającą nową rzeczywistość, napędzaną przez nowy zbiór zasad. Zanim się zorientujemy, w większości krajów będzie więcej dziadków niż wnuków; łącznie rynki klasy średniej w Azji staną się większe od tych w Stanach Zjednoczonych i Europie razem wziętych; w ręce kobiet będzie trafiać więcej majątku niż w ręce mężczyzn; i znajdziemy się pośród robotów przemysłowych, których liczba przewyższy liczbę pracowników produkcyjnych, a liczba komputerów będzie większa niż liczba ludzkich mózgów; więcej będzie czujników niż ludzkich oczu i więcej rodzajów walut niż państw.

[…] To, jak te wszystkie trendy się nasilają i dostosowują do czegoś takiego jak koronawirus, rozwija się na naszych oczach. Większość tych trendów – od spadającej płodności przez dynamikę międzypokoleniową po wykorzystanie technologii – przyspieszy z powodu pandemii. Kluczowe pytanie, które jednak musimy sobie zdać, jest następujące: czy coś takiego jak COVID-19 (lub następny nieprzewidziany kryzys) lepiej nas przygotuje, czy raczej nas zaślepi na zbiorowe, już zachodzące zmiany, które, jak dowodzę, osiągną punkt zwrotny w ciągu najbliższej dekady“.
(z rozdziałów „Wprowadzenie: Zegar tyka" i „Postscriptum“)