Autoportret z Olimpiadą w tle

Tom zawiera przede wszystkim wspomnienia pracowników Wydziału Polonistyki UJ, laureatów i finalistów ogólnopolskiej Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, która jako instytucja krzewiąca wiedzę polonistyczną wśród młodzieży trwa nieprzerwanie od pięćdziesięciu lat. Tom ma zatem po części charakter jubileuszowy. Jest to doskonały dokument życia intelektualnego najmłodszych adeptów humanistyki w Polsce, ujmujący okres od pierwszej Olimpiady w 1971 roku do czasów nam najbliższych, czyli do roku 2020. Daje wgląd w literackie fascynacje kolejnych roczników młodzieży uczęszczającej do szkół średnich, odsłania bardzo różne osobowości i temperamenty literaturoznawcze. Przywraca przy okazji wiarę w sens powołania do zawodu nauczyciela, w każdym bowiem wspomnieniu Olimpijczyków przewija się wątek wdzięczności i uznania dla napotkanych w szkole – zarówno podstawowej, jak i średniej – wspaniałych nauczycieli języka polskiego, którzy potrafili młodzież zafascynować literaturą, pobudzić do samodzielnej pracy nad sobą, ukazać ideały wyższe niż przyziemna konsumpcja dóbr materialnych, dali klucz do świata wartości duchowych.

Niniejszy tom jest również doskonałą promocją humanistyki w obecnych, tak dla niej niełaskawych czasach. Nadto stanowi przyczynek do historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, pokazując różne środowiska w Polsce i całe zaplecze intelektualne Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, które przyczyniło się i nadal przyczynia do wyłonienia z grona maturzystów przyszłych badaczy literatury i języka polskiego – przyszłych wykładowców oraz profesorów na Uniwersytecie Jagiellońskim. Poza wszystkim całość stanowi przyjemną lekturę dla każdego, zawsze bowiem chętnie wspominamy czasy dzieciństwa i młodości, emanujące czarem wielkich nadziei i planów na przyszłość, pozbawione nieuniknionych rozczarowań wieku dorosłego. Tę świeżość i szlachetną naiwność młodości można wyczytać z kart niniejszej książki.

Dziekan Wydziału Polonistyki UJ prof. dr hab. Renata Przybylska