Chłopcy Murrowa
Na frontach wojny i dziennikarstwa

Gdy wreszcie doczekali się telefonu od kierownictwa CBS w Nowym Jorku, Edward R. Murrow i William L. Shirer zaczęli relacjonować wydarzenia tak, jak nie zrobił tego nikt przed nimi. W ciągu niecałych ośmiu godzin dwaj energiczni dziennikarze zorganizowali radiowy przegląd wiadomości, w którym opisali reakcję mocarstw europejskich na atak Hitlera na Austrię. Ten program radykalnie zmienił dalszą historię radiowego dziennikarstwa.

Wielki amerykański dziennikarz radiowy Edward Murrow i reporterzy, których zatrudnił podczas II wojny światowej – i którzy stali się znani jako "Chłopcy Murrowa" – często donosili o udziale Polaków w wysiłku wojennym aliantów i o geopolitycznych uwarunkowaniach i kontrowersjach związanych z losem Polski. Jest to polskie wydanie, różnice się od oryginału amerykańskiego tym, że autorzy zmodyfikowali książkę, włączając do niej materiał mogący szczególnie zaciekawić Polaków.

Chłopcy Murowa to pierwsza biografia utalentowanych korespondentów z zespołu CBS, którymi kierował Murrow. Byli oni przede wszystkim intelektualistami i mistrzami pióra, a ich wytrawnych analiz i relacji nie można było porównać z niczym, co wcześniej uważano za wiadomości radiowe. Dziesięciu mężczyzn i jedna kobieta – między innymi takie sławy jak Eric Sevareid, Charles Collingwood i Howard K. Smith – wymyśliło nowy sposób relacjonowania wydarzeń, równocześnie zdobywając serca niezliczonych Amerykanów.

Chłopcy, mający po dwadzieścia, trzydzieści lat, pełni młodzieńczej śmiałości, ukazywali słuchaczom najważniejsze wydarzenia wojenne. Shirer, wbrew rozkazowi Hitlera, pierwszy doniósł o niemiecko-francuskim zawieszeniu broni. Larry LeSueur wylądował razem z drugą falą oddziałów alianckich na plaży Utah w Normandii. Richard C. Hottelet pierwszy zawiadomił słuchaczy o niemieckiej ofensywie w Ardenach. Ci młodzi idealiści wierzyli, że zmieniają świat.

Po zakończeniu wojny cieszyli się wielką sławą i mieli nadzieję, że nadal będą mogli przestrzegać surowych reguł zawodowej rzetelności. Jednak Ameryka pragnęła rozrywki, co w połączeniu z maccartyzmem, wpływami korporacji sponsorujących programy i narodzinami telewizji położyło kres wzorcom ambitnego dziennikarstwa, do jakich przywykli. Kilku Chłopców z powodzeniem kontynuowało pracę zawodową w telewizji, cały czas rywalizując o względy Murrowa, ale ich również prześladowało gorzkie poczucie, że nie są już na szczycie fali.