Dar życia W 25 rocznicę publikacji instrukcji "Donum vitae"

Z artykułu ks. Z. Wanata, Dar życia ludzkiego cud miłości Bożej czy cud biomedycyny

[] W bieżącym roku minęło 25 lat od publikacji instrukcji Kongregacji Nauki Wiary o szacunku dla rodzącego się życia ludzkiego i o godności jego przekazywania Donum vitae. Instrukcję tę zatwierdzoną przez papieża Jana Pawła II 22 lutego 1987 roku podpisał ówczesny prefekt kongregacji kard. Joseph Ratzinger, obecny papież Benedykt XVI. Dokument ten odnosi się do cudu ludzkiego życia w kontekście osiągnięć biomedycyny, które pozwalają na interwencje w początkowym stadium życia ludzkiego oraz w same procesy jego przekazywania[1]. Stanowi on refleksję dotyczącą tego zagadnienia, która nie pozwala czytelnikowi zatrzymać się jedynie na poziomie zjawisk i towarzyszących im emocji. W tym celu przypomina fundamentalne zasady o charakterze antropologiczno-moralnym, które są konieczne, aby właściwie ocenić nowe problemy i wypracować odpowiedzi na pojawiające się pytania. W części pierwszej rozważa problem szacunku dla istoty ludzkiej od momentu jego zaistnienia. W części drugiej przedstawia odpowiedzi na pytania moralne powstałe w związku z interwencją techniczną w dziedzinę przekazywania życia. W trzeciej części wskazuje na wartości i obowiązki moralne, które powinny być uszanowane w ramach cywilnoprawnych uregulowań dotyczących stosowania technik sztucznego przekazywania życia. []

W zakończeniu instrukcji Donum vitae znajduje się wezwanie i zachęta skierowana do teologów, a zwłaszcza do moralistów, by pogłębili treści nauczania Urzędu Nauczycielskiego i udostępnili je wiernym w świetle prawdziwej antropologii w dziedzinie seksualności i małżeństwa, w kontekście koniecznego ujęcia interdyscyplinarnego. W taki sposób będzie można coraz lepiej zrozumieć racje i doniosłość owego nauczania, które broni człowieka przed przerostami jego własnej władzy. Kościół Boży przypomina człowiekowi podstawy jego prawdziwej szlachetności. Tylko w taki sposób będzie można zabezpieczyć pokoleniom jutra możliwość życia i miłości, w takiej godności i wolności, jakie pochodzą z szacunku dla prawdy. Dokładne wskazania, przedstawione w niniejszej Instrukcji, nie zmierzają więc do powstrzymania wysiłku refleksji, lecz raczej do ich podjęcia z odnowionym zapałem, w nieodwołalnej wierności dla nauczania Kościoła. Zachęta ta towarzyszyła Autorom niniejszej publikacji, którzy podjęli się wspólnego wysiłku, by w kontekście dynamicznie rozwijających się możliwości współczesnej biomedycyny, wskazać na ciągle aktualne i warte przypomnienia treści instrukcji Donum vitae. Stała się ona zasadniczym punktem wyjścia dla treści przedstawionych w poszczególnych artykułach, które uwzględniają także rozwijającą się refleksję o charakterze bioetycznym zawartą w wypowiedziach i dokumentach Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. []