Doświadczenia szkolne pierwszego rocznika reformy edukacji Tom 1
Studium teoretyczno-empiryczne

Przedkładana Czytelnikom pierwsza część raportu (pierwszy tom) prezentuje, odtworzony przez autorów z odpowiedzi studentów I roku UAM (na pytania ankiety Studenci I roku UAM 2005/2006 o swoich szkołach) wizerunek ich szkół trzech szczebli kształcenia (szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum). Wizerunek ten (zmienna objaśniana/zależna) jest analizowany i interpretowany z uwzględnieniem zasobów osobowych właściwości psychologicznych badanych osób i rodzinno-środowiskowo-szkolnych (zmienne objaśniające/niezależne). Są to zatem badania przekrojowe niemierzące związków przyczynowych między zmiennymi, ale statystyczne. Rekonstruując szkolne doświadczenia badanych studentów maturzystów 2005, autorzy próbują w odwołaniu do Brunerowskiej koncepcji edukacji (Bruner, 2006), która w swych ramach stwarza (oferuje) uczniom warunki doświadczania sprawstwa, refleksji i współpracy, czyli partycypację w prorozwojowej kulturze szkoły odpowiedzieć na pytanie: jak bogaty kontekst rozwoju stwarzały szkoły trzech szczebli kształcenia w retrospekcji ich absolwentów pierwszego rocznika reformy. Zostałą zatem podjęta próba diagnozy i oceny polskiej szkoły na starcie reformy edukacyjnej z 1998 roku poprzez rekonstrukcję doświadczeń maturzystów 2005. W roku akademickim 2015/2016 autorzy publikacji planują powtórzyć badania za pomocą tych samych narzędzi badawczych.Z satysfakcją zatem oddajemy do rąk Czytelników pierwszy tom cyklu Maturzyści 2005. Jego struktura jest przejrzysta pierwszy rozdział przybliża podstawy teoretyczno-metodologiczne naszych badań: Studenci I roku UAM o swoich szkołach. Z doświadczeń pierwszego rocznika reformy edukacji. Badania retrospektywne. Rozdział drugi prezentuje badanych studentów w świetle zmiennych niezależnych, trzeci przybliża Jakość treściowego wizerunku szkoły i jej uwarunkowania. Z doświadczeń studentów, w następnym zaś rozdziale zestawiamy wnioski z badań i rekomendacje. Tom kończymy rozdziałem zatytułowanym Ku sprawstwu, współpracy i refleksyjności poprzez ich doświadczanie w edukacji szkolnej. Brunerowskie przesłanie w praktyce.Maria DudzikowaPoznań, marzec 2010Książka należy do tych lektur, na które się czeka z dużą niecierpliwością. Brakuje nam rozpraw naukowych, które łączą w sobie solidną podstawę teoretyczną z oryginalnością i wiarygodnością przeprowadzonych badań empirycznych. Właściwie osadzono własny zamysł badawczy na tle istniejącej już wiedzy o szkole w kontekście przemian ustrojowych zachodzących wokół niej i w niej. Badania są unikatowe, gdyż rzadko prowadzi się zespołowe badania podłużne, które na domiar wszystkiego, co o nich najlepszego można by powiedzieć, są jeszcze uchwyceniem cząstki dziejowych procesów. Z recenzji prof. zw. dr. hab. Bogusława ŚliwerskiegoPionierskość tego studium teoretyczno-empirycznego odnosi się nie tylko do przedmiotu badań, to znaczy uczniowskich doświadczeń na każdym ze szczebli systemu oświatowego, ale zawiera się w tym, że po raz pierwszy sporządzony został konsekwentny obraz szkolnej edukacji widzianej przez pryzmat teorii kultury edukacji, odczytany z tego, co zapamiętali absolwenci tych szkół studenci I roku studiów. [] Książka ze względu na swoje walory poznawcze ma fundamentalne znaczenie dla polityki i praktyki oświatowej. Jej treści nie tylko pozwalają rozumieć mechanizmy rządzące szkolną edukacją, ale wskazują najbardziej newralgiczne elementy szkolnej pedagogii. Uwzględnienie ich w projektowaniu pracy szkoły i zarządzaniu oświatą może stać się prawdziwym punktem zwrotnym zmiany edukacyjnej. Z recenzji prof. zw. dr hab. Marii Czerepaniak-Walczak