Dzieje wojskowości u Żydów

Ujęcie dziejów wojskowości żydowskiej w jedną całość przedstawia poważne trudności z powodu kompletnego braku źródeł dla całych okresów, trwających nieraz po kilka wieków. Przyczynia się do tego jeszcze okoliczność, że historycy, opracowując dzieje Żydów, czynili to wyłącznie pod kątem dydaktyczno-społecznym, pozostawiając zupełną pustkę w dziedzinie wojskowości.
Nawet tak poważny historyk jak Flawiusz, znajdujący wiele sposobności do szczegółowego opisania armii rzymskiej, nie poświęca ani jednego słowa wojsku żydowskiemu, które mając do zwalczenia taką potęgę jak Rzym i opierając się długo tej potędze, musiało przecież przedstawiać pewien równoważnik.
Oddając moją pracę do użytku, czynię to w tym przeświadczeniu, że przyczyni się ona do zainteresowania szerszych sfer dziedziną, która dotychczas leżała odłogiem.
Na temat pracy niniejszej zwrócił mi uwagę dr Wilhelm Gross, adwokat w Stryju, przy okazji pewnego odczytu. Zwracając mi uwagę na zupełny brak opracowania tej dziedziny i zachęcając mnie do uczynienia tegoż, dr Wilhelm Gross stał się właściwym inspiratorem tej pracy, za co składam mu serdeczne podziękowanie. Serdecznie dziękuję również mgr. Salomonowi Ladierowi za udzielenie mi szeregu cennych wskazówek podczas pracy oraz wszystkim tym, którzy dopomogli mi przy wydaniu tej książki