Gorączka antykwaryczna /Antiquarian Fever

Mateusz Kula jest laureatem pierwszej edycji konkursu KNAF – Nagrody imienia Leszka Knaflewskiego dla młodych twórców. Ideą konkursu jest promowanie postaw twórczych związanych z poszukiwaniem nowych narzędzi ekspresji artystycznej w obszarze sztuki mediów, sztuk wizualnych oraz szeroko pojętej sztuki dźwięku. Ma on na celu podkreślenie wagi radykalnych i odważnych wyborów młodych artystów, którzy wiążą swoje życie ze sztuką. Konkurs poświęcony jest pamięci wybitnego poznańskiego artysty i profesora Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, Leszka Knaflewskiego – Knafa (1960–2014). Jury konkursu doceniło działania Mateusza Kuli, wyróżniając jego swobodę w twórczym łączeniu różnych mediów oraz intelektualną i artystyczną odwagę.

Sztuka Mateusza Kuli jest głęboko zaangażowana w krytykę kulturową świata późnego kapitalizmu. Zaprezentowana w Galerii Miejskiej Arsenał wystawa Gorączka antykwaryczna, podobnie jak inne działania artysty, to konstelacja artefaktów, obiektów, przeczuć i zjawisk, gdzie dominuje wrażenie dekadenckiego przesytu i nieokreślonej nostalgii. Ambitnym zamiarem artysty było przedstawienie studium przykładowego przypadku, w którym dokonuje się powolna przemiana od dosyć banalnej fascynacji niezwykłością i okultyzmem, poprzez poszukiwanie współczesnej gnozy, do patologicznej formy subiektywnej nienawiści, ignorancji i destrukcji. Kula tworzy swoją opowieść zróżnicowanymi środkami wyrazu: posługuje się cytatami, przetwarza elementy kultury popularnej, używa form paradokumentalnych, włącza do swoich prac obiekty znalezione, eksperymentuje z estetyką kiczu i horroru, nieobce jest mu też sarkastyczne poczucie humoru i groteski.

[…]

Kula szuka wytłumaczenia dla zaskakującego, bo przegapionego przez większość analityków zwrotu konserwatywnego, jaki się dokonał po roku 2010 w Polsce i na świecie. To światopogląd, którego dominacja wywołała falę globalnego populizmu, ksenofobii i ucieczki od odpowiedzialności, a także nasiliła najróżniejsze formy odradzania się fanatyzmu religijnego, lokalnych odmian faszyzmu i nacjonalistycznego bolszewizmu. Artysta rekonstruuje typ myślenia, który bezkrytycznie łączy elementy racjonalne z teoriami spiskowymi, godzi elementy wykluczających się ideologii i prądów filozoficznych, pozwala w imię gniewu spowodowanego nędzą i wykluczeniem ekonomicznym wynosić do władzy oszukańczych oligarchów i cynicznych bogaczy.

Ze Wstępu Marka Wasilewskiego