Kategoria potoczności w tekście literackim
na przykładzie dramatów Stanisława Wyspiańskiego

Tematem niniejszej monografii jest kategoria potoczności w tekstach dramatycznych Stanisława Wyspiańskiego. Sama potoczność ukazana jest szeroko, jako złożona kategoria, którą można interpretować wieloaspektowo. Prowadzone badania wychodzą poza analizę ściśle językową, potoczność przedstawiona zostaje jako model postawy światopoglądowej, a jednocześnie jako sposób odbierania i rozumienia rzeczywistości. Zasadnicze podsumowanie stanowi słownik potocyzmów i ekspresywizmów, który gromadzi leksemy i formy niemieszczące się w normie polszczyzny ogólnej z przełomu XIX i XX wieku. Opracowanie łączy badania lingwistyczne z analizą teoretyczno-historyczno-literacką i może okazać się przydatne nie tylko dla językoznawców, ale także teatrologów i historyków literatury.Kolejna książka z Serii ?Z dziejów polszczyzny artystycznej?. Seria pomyślana została jako cykl wydawniczy prezentujący wyniki badań nad językiem polskich pisarzy i właściwościami stylistycznymi tekstów rodzimej literatury. Pierwsze tomy cyklu dotyczyć będą twórczości Stanisława Wyspiańskiego. Stanowią one plon nowatorskiego projektu badawczego ?Słownictwo dyferencjalne w dramatach Stanisława Wyspiańskiego. Studia leksykologiczno-leksykograficzne?, finansowanego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, a realizowanego na Wydziale Polonistyki UJ. Zamierzeniem wykonawców było wszechstronne opisanie używanego przez pisarza słownictwa wykraczającego poza ramy polszczyzny ogólnej. Badaczom przyświecał cel czysto poznawczy ? pokazanie językowej kreatywności jednego z największych mistrzów polskiego słowa, ale także praktyczny. Postanowili oni bowiem dostarczyć zarówno osobom zainteresowanym twórczością autora profesjonalnie (wydawcom, inscenizatorom, tłumaczom), jak i szerszym kręgom czytelników funkcjonalnych i wiarygodnych narzędzi objaśniających zawiłości indywidualnego stylu Wyspiańskiego. Podjęty program badawczy nawiązuje do najlepszych tradycji polskich studiów nad językiem i tekstem artystycznym, zapoczątkowanych przed laty w Krakowie przez Zenona Klemensiewicza.