Kiedyś o tym miejscu napiszę
Wspomnienia

Takiej książki o Afryce jeszcze nie czytaliście. Nie znajdziecie w niej standardowego zestawu prawdziwie afrykańskich tematów podanych gładko przez nieustraszonego reportera. To specjalna mieszanka gatunków: wspomnień, reportażu i sagi rodzinnej napisana przez Kenijczyka, który krok po kroku odsłania przed nami swój świat. W tej porywającej, gęstej opowieści losy autora i jego rodziny splatają się z losami całego regionu - Kenii, Ugandy, Rwandy i RPA. Afryka widziana oczami Wainainy to niezwykły tygiel różnorodnych kultur i języków, kontynent pełen paradoksów i wewnętrznych sprzeczności, w którym polityka ma kolosalny wpływ na życie pojedynczych ludzi i rodzin. Wraz z autorem poznajemy codzienność mieszkańców Kenii, ale też i RPA wyzwalającej się właśnie z apartheidu, jedziemy z nim do Ugandy, Nigerii, Ghany i Togo. Wainaina ma fantastyczny zmysł obserwacji i geniusz językowy, dzięki którym każde, nawet najdrobniejsze zdarzenie (jak choćby wizyta na targu czy rozmowa z pracowniczką lotniska) pod jego piórem nabiera jędrności i staje się kluczem do zrozumienia skomplikowanego afrykańskiego świata. Jego opowieść daje nie tylko wgląd w rzeczywistość społeczną i polityczną części Afryki Wschodniej, jest także a może przede wszystkim pasjonującą czytelniczą przygodą. Wainaina pisze niebanalnie, z nerwem, dowcipem i stylistyczną odwagą, jakiej mógłby mu pozazdrościć niejeden poeta. Po przeczytaniu tej książki prawdopodobnie inaczej spojrzycie na Afrykę, Afrykanów, a może i na samych siebie. Binyavanga Wainaina (ur. 1971) kenijski pisarz, dziennikarz i intelektualista, założyciel pisma literackiego Kwani (Bo co), autor słynnego tekstu Jak pisać o Afryce (W swoim tekście traktuj Afrykę jakby była jednym krajem. Jest gorąca i pylista, porośnięta trawami i pełna potężnych stad zwierząt oraz wysokich, chudych, głodujących ludzi ()). W 2001 roku zdobył nagrodę Cain Prize for African Writing, o której ciekawie pisze w książce.