Konwikt szlachecki w Tarnopolu 1856-1886

Dla historyka zajmującego się dziejami edukacji w Galicji publikacja posiada szczególną wartość naukową. Z jednej strony wypełnia ona częściowo brakującą przestrzeń badawczą w zakresie szkolnictwa jezuickiego w zaborze austriackim, z drugiej zaś stanowi materiał badawczy dla opracowania monografii jezuickiego Konwiktu Szlacheckiego w Tarnopolu, funkcjonującego w dwóch okresach: w latach 1820-1848 oraz w latach 1856-1886.
Konwikt ten w drugiej połowie XIX wieku był jedyną polską szkołą prywatną, gdzie studiowali synowie ziemiaństwa, wyższych urzędników ze wszystkich trzech zaborów, w szczególności po upadku powstania styczniowego. Wówczas bowiem Galicja uzyskała autonomię (1867), podczas gdy w pozostałych dwóch zaborach nasiliły się represje rusyfikacyjne i germanizacyjne. Stąd autonomiczna Galicja stała się "polskim Piemontem", dźwigającym ciężar polskości i niepodległościowych działań. (...) Słownik z punktu widzenia historii edukacji, jak i historii zakonu jezuitów stanowi samo w sobie ważne źródło historyczne.
Z recenzji prof. dra hab. Jana Drausa