Małżonkowie wzmocnieni i jakby konsekrowani
Opis
Zasadniczym lekarstwem na współczesne niezrozumienie małżeństwa jako sakramentu jest teologia obdarowania, w której Boże uzdolnienie do małżeństwa nie jest przedstawiane jako coś dodanego lub zewnętrznego wobec prawa naturalnego, lecz jako możliwość osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem „poprzez", „w" i „z" oblubieńcem/oblubienicą. W tak ujętej teologii wypełnieniem powołania do małżeństwa, a więc zbawieniem, staje się nie tyle droga zgodna z zasadami prawa naturalnego lub etyki, lecz więź jedności małżonków z osobą Jezusa Chrystusa.
W zamiarze autora proponowana refleksja jest próbą włączenia się w szeroko rozumiane synodalne konsultacje oraz dyskusje towarzyszące pracom zwołanego przez Ojca Świętego Franciszka synodu biskupów o rodzinie (4-25 października 2015 roku). Ma ona zbliżać do podstawowej prawdy, że człowiek jako kobieta i mężczyzna jest powołany do życia w swoim małżeństwie, oraz że każde z małżonków realizuje się poprzez bezinteresowny dar z siebie samego/siebie samej we wspólnocie małżeńskiej i rodzinnej. Włączenie się w przygotowania do synodu biskupów poświęconego rodzinie ma przypominać, że więź pomiędzy miłością małżeńską a rodzicielstwem jest nierozerwalna.
Szczegóły

Recenzje