MODERNISTKI O KINIE KOBIETY W POLSKIEJ KRYTYCE I PUBLICYSTYCE FILMOWEJ 1918–1939

Dwudziestolecie międzywojenne to okres intensywnego rozwoju niepodległego państwa polskiego – także sztuki, kina i kultury popularnej. Reporterki, krytyczki i dziennikarki na bieżąco śledzą i komentują zachodzące wówczas przemiany w świecie filmu: technologiczne nowinki, narodziny i upadki gwiazd ekranu, szlaki kariery wielkich reżyserów. Opisują kontrowersje związane z wprowadzeniem do kina dźwięku czy eksperymentami awangardowymi, ironizują na temat poziomu dialogów w polskich scenariuszach i śledzą przemiany wizerunku francuskich amantów. Podróżują po całym świecie, by przybliżyć polskim czytelnikom realia produkcyjne Hollywoodu czy wytwórni europejskich, prowadzą rozmowy z gwiazdami i realizatorami ekranowych przebojów, nie zapominając o Polakach odnoszących sukcesy za granicą: od Ryszarda Bolesławskiego po Polę Negri.



Małgorzata Radkiewicz we wnikliwej analizie wydobywa z archiwów głosy kobiet, które podejmują refleksję o filmie, krytyczek z ogromną erudycją analizujących kształtowanie się kanonów kina. Nie zapomina także o autorkach lżejszych felietonów, recenzji i przeglądów, ukazujących barwną kulturę międzywojnia w jej popularnym wydaniu. Kobiece wypowiedzi układają się w wielowarstwowy, mozaikowy obraz ówczesnego świata filmu, między wierszami opowiadając o kształtującym się wzorcu nowoczesnej, wyemancypowanej kobiecości.







Ambitny, szeroki zakres analizy pozwala spędzić na tym terytorium sporo czasu i wnikliwie przyglądać się wydobywanym pieczołowicie z archiwów tekstom. Autorka przeszukuje nie tylko główne tytuły prasowe, ale i pisma mniejszej wagi; w magazynach o dużej poczytności zwraca uwagę nie tylko na działy recenzji kinowych, ale i na pomijane szpalty z ogłoszeniami, listami fanek, reklamami wizualnymi.

dr hab. Roma Sendyka



Radkiewicz pochyla się nad prasą filmową, społeczno-kulturalną i kobiecą okresu międzywojnia w poszukiwaniu zarówno tych, które składały teksty do druku, jak i tych, dziś dla nas niewidocznych, które z zaciekawieniem chłonęły filmy, miasto, ogłoszenia o pracę, modę, wieści ze świata, nowinki kosmetyczne. Krytyczki, dziennikarki, rywalki lub przyjaciółki, ukryte w stopkach pomocnice-redaktorki, korespondentki zagraniczne, kiniarki wydające swoje tytuły, aktorki, statystki, wreszcie czytelniczki,

dr hab. Monika Talarczyk-Gubała