Neurodivergent (Digipack)

Album zjawiskowej pianistki, kompozytorki i liderki, czyli trzy kwadranse jazzu, który przykuwa uwagę, zachwyca i skłania do przemyśleń.Aga Derlak: dumna posiadaczka trzech Fryderyków, absolwentka Berklee College of Music w Bostonie, ambasadorka polskiego jazzu na całym świecie, wirtuozka i edukatorka, od lat liderka własnego tria.Jej najnowsze dzieło to jazzowy album koncepcyjny o odmienności. Zaczerpnięte z nauki o neuropsychologii słowo tytułowe odnosi do różnic w funkcjonowaniu mózgu. Neuroatypowość to odbiegające od normy reagowanie na bodźcie, prowadzenie narracji, odbierania rzeczywistości i jej interpretowanie.Aga Derlak: Nic tutaj nie wpisuje się w normę. Okładka albumu jest jej tyłem, tył przodem; tytuły zapisane są niepoprawnie, kompozycje przenikają się, by pojawić się ponownie ulegając po drodze przekształceniom. Coś, co wychodzi poza zbiór ogólnoprzyjętych reguł, stawia odbiorcę przed wyzwaniem wyzbycia się normatywnego patrzenia i zaakceptowania nowych, niezrozumiałych definicji i znaczeń.Kompozycje Agi Derlak - będące wypadkową kunsztu, intuicji i zawierzenia talentom wykonujących je instrumentalistów - ocierają się o muzyczny eksperyment. Współkreują go artyści wywodzący się z różnych tradycji: kontrabasista Maciej Szczyciński to wirtuoz z głównie jazzowym doświadczeniem, perkusista Miłosz Berdzik szlify zdobywał grając hip-hop i muzykę awangardową, a występujący gościnnie w czterech utworach skrzypek Kacper Malisz specjalizuje się w muzyce tradycyjnej.Aga Derlak: „To album o złożoności ludzkiego umysłu, odrzuceniu typowości, poprawności i rzuceniu się w otchłań mojej własnej neuroatypowości i niezmierzoności jej chaosu. Muzyka łączy zawiłe improwizacje z rytmiczną dynamiką oraz transową powtarzalnością, odzwierciedla niuanse i złożoność umysłu. Jest o nieoczywistych wyborach i nieprzewidywalnej w swym charakterze ekspresji. Zakłada przyjęcie alternatywnych sposobów myślenia, odrzucenie harmonii w jej powszechnym rozumieniu na rzecz struktur, motywów i muzycznej chemii. Utwory powtarzają się, przekształcają, przenikają się motywiczne. Kontestuję poprawność, linearność i przewidywalność.”