Nie wpuszczaj lasu

Mroczna, intensywna i hipnotyzująca opowieść o obsesji, uzależniających relacjach i koszmarach, które nosimy w sobie.

Więź między uczniami Akademii Wickwood: Thomasem a bliźniakami Andrew i Dove zawsze wymykała się definicjom, a po wakacjach wszystko się komplikuje. Dove dystansuje się od brata, a Andrew ucieka w mroczne baśnie pisane wyłącznie dla Thomasa – chłopca z dłońmi wiecznie ubrudzonymi atramentem, którym szkicuje przerażające potwory. Tymczasem rodzice Thomasa znikają, a on wraca do szkoły z krwią na rękawie i porzuca swoje obsesyjne szkice.

Gdy Andrew śledzi go i wchodzi do zakazanego lasu, odkrywa, że potwory z rysunków ożywają. Od tej chwili obaj walczą nocami z koszmarami, a granica między jawą a snem się zaciera. Potwory rosną w siłę – podobnie jak więź chłopców. Niestety, Andrew przeczuwa, że aby zakończyć ten koszmar, będzie musiał stawić czoło nie tylko bestiom, lecz także Thomasowi, bez którego nie wyobraża sobie życia...
 

Polecają:

Czy odważysz się wejść w mroczny, pełen dziwnych potworów świat, gdzie ciarki pełzną po skórze z każdą kolejną stroną? Gdy przewrócisz ostatnią kartkę, będziesz szukać dalszego ciągu – ta historia zostaje w pamięci na długo. - Monika Łukaszek, Fantastyka na luzie

Murowana topka roku! Gęsto, duszno, mrocznie i tak wciągająco, że aż brakuje tchu. A potem przychodzi pierwszy plot twist… i zanim zdążysz się otrząsnąć, dostajesz kolejny.
Btw. widziałam, jak Edward Norton czytał to w lesie razem z Brucem Willisem! 
- Agnieszka Czajkowska, @kupie_przeczytam_pozniej

Duszący mrok i koszmary, które stają się rzeczywistością. To historia, w której potwory ożywają, a uczucia rozkwitają w samym sercu ciemności. 
- Weronika, @remember.lost.books

Właśnie za takie książki kocham literaturę. Klimatyczna, napisana pięknym językiem, dziwna i niezwykła w najlepszym sensie tego słowa. Tytuł ostrzega: Nie wpuszczaj lasu – a ja dałam mu się pochłonąć.
- Kamila Kolińska, Zocharett

Ta historia wpełznie do Twojego serca i zakorzeni się pomiędzy żebrami, by rozerwać duszę od środka. Potęga lasu nie opuści Twoich koszmarów już nigdy.
- Gabriela Zielińska, @overbooks_thinking

Co by powstało, gdyby połączyć Harry’ego Pottera, Death Note i Stranger Things? Oto odpowiedź. Nie ma tu klasycznej magii – jest coś starszego, mroczniejszego, pierwotnie złego.
- Paweł Truskolaski, @to_ten_truskolaski

Jak lodowata, rwąca rzeka i błoto, które więzi po kolana. Bohaterów łączy uzależniająca, zaślepiająca relacja – odpychająca i fascynująca zarazem. Ta książka zostawia w czytelniku dyskomfort… i nie pozwala odłożyć się na bok.
- Julia Czarnota, @slowemwserce

Upiorna, duszna i niepokojąca – idealna na ponurą jesienną aurę. Relacja Thomasa i Andrew jest toksyczna i pochłaniająca, a potwory – te z lasu i te w umyśle – nie dają o sobie zapomnieć.
- Kamila Szewczyk, @red.head.booklover

Nie wpuszczaj lasu to horror, który rozdziera serce i burzy obraz rzeczywistości. Przypomina, że największe zagrożenie często nie kryje się w lesie… lecz w nas samych.
- Aleksandra Wilimajtys, @luthefairy

Niektóre historie zostają z nami na zawsze – zwłaszcza te, których boimy się doczytać do końca. A las tylko czeka, aż ktoś znów zacznie pisać.
- Nina Cłapińska, ksiazkowyflow

CG Drews to nagradzana osoba autorska książek Chłopak, który okradał domy oraz bestselleru Nie wpuszczaj lasu, który został wyróżniony przez Junior Library Guild Gold Standard, Indie Next oraz Barnes & Noble YA Book Club. Utwory CG zostały przetłumaczone na wiele języków, a w 2020 roku otrzymały nominację do nagrody CILIP Carnegie Medal oraz zdobyły nagrodę CBCA Honour Award. CG mieszka w Australii, nigdy nie śpi, pochłaniającstosy książek. Na Instagramie znana jako @paperfury, na TikToku jako @cgdrews. Odwiedź: cgdrews.com po więcej szczegółów!