Oblicza konfliktów Zbiór analiz i studia przypadków

Konflikty są zjawiskiem powszechnym i naturalnym, ale nie ma na nic społecznego przyzwolenia. Ludzie obawiają się sytuacji spornych, często traktują je jako negatywny, niepożądany symptom. Nie lubią też osób, które ujawniają niezgodności czy skandale. Ten, kto niesie złe wieści, często ściąga na siebie uczucie żalu i gniewu oraz zachowania agresywne. Z punktu widzenia teoretyków konflikty można podzielić na te o charakterze konstruktywnym i takie, które są destruktywne. Pozytywne, budujące porozumienie czy też nową jakość, to te pożądane, uwalniające emocje, służące przezwyciężeniu sytuacji trudnej czy też podjęciu decyzji. Takie konflikty niosą za sobą zmianę na lepsze, doprowadzają do rozwiązania problemu. Niszczące są przede wszystkim długotrwałe spory, angażujące duże zasoby i prowadzące do strat w wielu obszarach funkcjonowania jednostek i grup. Niemniej jednak z praktycznego punktu widzenia nie zawsze rozróżnienie konfliktów na konstruktywne i destruktywne jest proste, a nawet możliwe. Często to, co na początku miało wymiar ujemny, w świetle nowych danych zyskuje na znaczeniu bądź odwrotnie. Dzieje się tak, ponieważ ludzkie zachowanie uwarunkowane jest wieloma czynnikami, a spora część tych zmiennych pozostaje nierozpoznawalna w danym momencie.


Z artykułu Celiny Timoszyk-Tomczak Czynniki psychologiczne w konfliktach politycznych