Ogień przy drodze

Tadeusz Zubiński jest rasowym epikiem, przenoszącym czytelnika w przeszłość. Epokę, którą przedstawił w Ogniu przy drodze, stanowi burzliwy okres II wojny światowej. Akcja utworu rozgrywa się w okolicach Krzemieńca na pograniczu Wołynia i Podola, gdzie miały miejsce najbardziej krwawe i dramatyczne epizody sowieckiej i niemieckiej okupacji, Holokaust i rzeź Polaków, dokonana przez ukraińskich nacjonalistów.Beletrystyka najwyższej próby! Należy koniecznie wspomnieć o pięknym i bogatym języku powieści. Urzeka on niesamowitą plastyką obrazów i scen.Marcin JabłońskiNie po raz pierwszy Zubiński z wprawą znamionującą największych mistrzów pędzla nakreślił słowem niepowtarzalny klimat postaci wkomponowanych w jakże barwną scenerię wnętrz i piękna natury.Krzysztof BąkałaMnie te utwory kojarzą się z takimi twórcami rosyjskiej literatury jak Turgieniew i Bunin (...) Natomiast u Zubińskiego fenomenalne jest to, że on ogarnia bardzo szeroką czasoprzestrzeń.Prof. Henryk BerezaTadeusz Zubiński (ur. w 1953 w Suchedniowie), pisarz, tłumacz, krytyk, eseista, brat Inflancki psis, dwukrotny stypendysta MK, członek SPP, zastępca redaktora naczelnego miesięcznika Świat Inflant. Autor książek: "Dotknięcie wieku" (1996), "Sprawiedliwy w Sodomie" (1996), "Odlot dzikich gęsi" (2001), "Nikodem Dyzma w Łyskowie" (2003), "Góry na niebie" (2005), "Ciche Kraje" (2006), "Etniczne Dziedzictwo Bałtów" (2007), "Wieża i inne opowiadania" (2007), "Burza pod lasem" (2007), "Wyspa Zaczarowana, celtyckie legendy i mity dawnej Irlandii" (2008), "Herder w Rydze i inne szkice bałtyckie" (2008). Jest laureatem m.in. Nagrody Fundacji im. Natalii Gall (1995), Nagrody Fundacji Kultury (2000) i Nagrody Konkursu Literackiego im. Stefana Żeromskiego (2003).