Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych Tom 2
Historia i współczesność

W tomie drugim [] przedmiotem analiz są przesłanki tematyczne tkwiące korzeniami w antropologii człowieka, filozofii, teologii, psychologii, antropologii kulturowej, etyce, którymi kierowali się założyciele zakonów w podejmowaniu działań o charakterze pedagogicznym, oraz działania praktyczne w zakresie wychowania, nauczania, opieki. Autorzy w części praktycznej skupiają się na różnych formach działalności pedagogicznej, charakterystycznych dla poszczególnych zakonów. W ten sposób został nakreślony całościowy obraz pedagogii chrześcijańskiej realizowanej przez zgromadzenia zakonne. [...] Stanowi on cenną skarbnicę wzorów działania wychowawczo-dydaktycznego, formacyjnego, opiekuńczego i resocjalizacyjnego w różnego rodzaju grupach i instytucjach, z których to wzorów czerpać mogą wszyscy, którym leżą na sercu wychowanie i formacja człowieka.Z recenzji wydawniczej prof. zw. dr hab. Krystyny ChałasKatolickie zgromadzenia zakonne, które działają na terenie naszego kraju, o rodowodzie zarówno polskim, jak i europejskim, w dziedzinie wychowawczej proponują szeroką gamę cennych i godnych zauważenia inicjatyw, kierowanych [] do ludzi dorosłych, jak również do młodego pokolenia. Kościół bowiem zawsze zdawał sobie sprawę, że wychowanie powinno obejmować wszystkich, ponieważ właściwie uformowany człowiek jest w stanie podjąć odpowiedzialnie zadanie wychowywania młodego pokolenia. [...] W prezentowanej książce najbardziej widoczne jest zaangażowanie tychże zgromadzeń zakonnych na rzecz młodzieży i dzieci, wynikające w dużej mierze z uwarunkowań historycznych, w których owe zgromadzenia powstawały. Zarówno dziewiętnastowieczna Europa, jak i ziemie polskie w tym samym okresie zmagały się z problemem zaniedbań wychowawczych ludzi młodych, które były konsekwencją przede wszystkim przebiegających wówczas w szybkim tempie procesów uprzemysłowienia i industrializacji oraz co za tym idzie narodzin zjawiska drapieżnego kapitalizmu, zorientowanego głównie na zysk [...]. W tej sytuacji ludzie Kościoła, wychowywani w tradycji wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, wynikającej z przykazania miłości Boga i bliźniego, nie mogli nie reagować na otaczającą ich rzeczywistość. Był to dla nich rodzaj naturalnej powinności, którą podejmowali. [...]Dobrze się więc stało, że redaktorzy [] nie poprzestali na wydaniu tylko jednego tomu, ale postanowili go uzupełnić o kolejny. Jest bowiem wiele zgromadzeń zakonnych, których działalność należy nie tylko udokumentować (wiele z nich się o to stara), lecz także zareklamować na współczesnym rynku propozycji wychowawczych, gdyż są ciekawe i oryginalne, a przede wszystkim ukierunkowane na wychowywanie pełnego człowieka. [...] Bogactwo propozycji poznawczych oraz działań pedagogicznych podejmowanych przez zgromadzenia zakonne dają wychowawcom, studentom, badaczom pedagogiki możliwości zgłębienia wiedzy oraz szukania inspiracji do działań innowacyjnych.Z recenzji wydawniczej dr hab. Haliny Wrońskiej CMW, prof. KUL