Polonistyczna glottodydaktyka kulturowa - interdyscyplinarność i modele przestrzenne

Dydaktyka języka rodzimego jako obcego, będąca przedmiotem rozważań Autora, dotyczy charakterystycznego uwarunkowania w nauczaniu języków obcych, które polega na definiowaniu języka własnego, a nie wcześniej wyuczonego w odniesieniu do nauczycieli oraz autorów podręczników i opracowań przedmiotowych. Nasze „bycie w takim języku”, używając Heideggerowskiego określenia, jest zależnością wyjątkową i nieporównywalną z kompetencjami nabywanymi w obrębie kolejnych języków. To sytuacja, w której nauczany język i dookreślana za jego pośrednictwem przestrzeń kulturowa są rodzime dla nauczyciela, bo przyswajane od samych początków świadomości, a nie wyuczone i rozpoznane w wyniku sztucznego procesu edukacyjnego.

Polish cultural glottodidactics - interdisciplinarity and spatial models

The didactics of the native language as a foreign language, which is the subject of the author's analysis, concerns the specific condition of teaching foreign languages, i.e. defining one's own language and not a previously learned one in relation to teachers and to the authors of textbooks or other similar studies. Our "being in such language", to use Heidegger's term, is a unique relationship and incomparable with the competences acquired within subsequent languages. In this situation the language taught and the cultural space defined through it are native to the teacher, because they have been acquired from the very beginning of consciousness, and not learned and recognized as a result of an artificial educational process.