31.4
Książki
Dolnośląskie
Pożegnanie jesieni
Opis
Wobec niespełnienia obietnic zawartych w przedmowie pierwszej, to jest napisania tego, co nazywam „powieścią metafizyczną", piszę drugą - tylko parę słów.
1. Z góry odpieram zarzut, że powieść ta jest pornograficzna. Uważam, że opisanie pewnych rzeczy, o ile one dają pretekst do wypowiedzenia innych, istotniejszych, musi być dozwolone. Stefan Żeromski umieścił odnośnik w Przedwiośniu, w którym pisze, że wstrzymuje się w danym miejscu od opisu pewnych scen, dlatego że polska publiczność tego nie lubi. Nie uważam tego za słuszne. Wobec tego, co piszą Francuzi (przychodzi mi na razie na myśl: Mirbeau, Paul Adam, Margueritte), nie uważam, żeby rzeczy zawarte w tej książce były zbyt przepotwornione. Czasem lepsza jest kropka nad „i" i ogonek przy „ę" niż dyskretne kropeczki i myślniki. Od czasu jak Berent wydrukował słowo „skurwysyn" (Ozimina), a Boy zdanie, w którym było wyrażenie: „rżną się jak dzikie osły" (Przedmowa do Panny de Maupin), uważam, że można się czasem nie krępować, o ile to opłaca się w innym wymiarze. Oczywiście zawsze można powiedzieć: „Co wolno księciu, nie wolno prosięciu" - trudno: trzeba zaryzykować.
2. Również odpieram z góry możliwy zarzut niepoważnego stosunku do kwestii religijnych. Tyle jest u nas zakutych łbów, że i to jest możliwe. Stanowczo przeciw temu protestuję.
1. Z góry odpieram zarzut, że powieść ta jest pornograficzna. Uważam, że opisanie pewnych rzeczy, o ile one dają pretekst do wypowiedzenia innych, istotniejszych, musi być dozwolone. Stefan Żeromski umieścił odnośnik w Przedwiośniu, w którym pisze, że wstrzymuje się w danym miejscu od opisu pewnych scen, dlatego że polska publiczność tego nie lubi. Nie uważam tego za słuszne. Wobec tego, co piszą Francuzi (przychodzi mi na razie na myśl: Mirbeau, Paul Adam, Margueritte), nie uważam, żeby rzeczy zawarte w tej książce były zbyt przepotwornione. Czasem lepsza jest kropka nad „i" i ogonek przy „ę" niż dyskretne kropeczki i myślniki. Od czasu jak Berent wydrukował słowo „skurwysyn" (Ozimina), a Boy zdanie, w którym było wyrażenie: „rżną się jak dzikie osły" (Przedmowa do Panny de Maupin), uważam, że można się czasem nie krępować, o ile to opłaca się w innym wymiarze. Oczywiście zawsze można powiedzieć: „Co wolno księciu, nie wolno prosięciu" - trudno: trzeba zaryzykować.
2. Również odpieram z góry możliwy zarzut niepoważnego stosunku do kwestii religijnych. Tyle jest u nas zakutych łbów, że i to jest możliwe. Stanowczo przeciw temu protestuję.
Szczegóły
Tytuł
Pożegnanie jesieni
Wydawnictwo
Seria
BIBLIOTEKA KLASYKI
Wydanie
2
Rok wydania
2005
Oprawa
Twarda
Ilość stron
357
Format
13x20cm
Języki
polski
ISBN
8373844015
Rodzaj
Książka
EAN
9788373844018
Kraj produkcji
PL
Producent
Publicat S.A.
Dodałeś produkt do koszyka

Pożegnanie jesieni
31,40 zł
Recenzje