Pozytywna furia. Czyli jak sięgać po więcej

NIE CZEKAJ, AŻ ŻYCIE SAMO SIĘ UŁOŻY. SAMA SIĘGNIJ PO TO, CZEGO PRAGNIESZ.

Czy kobieta może osiągnąć sukces bez oglądania się na opinie innych? Jak przełamać oczekiwania i uprzedzenia otoczenia, które blokują nasze działania? Jak budować pewność siebie w świecie, w którym kobiece dokonania i przywództwo wciąż budzą zdumienie?

Alicja Wysocka-Świtała, odnosząca sukcesy współwłaścicielka agencji PR-owskiej, od lat działająca w biznesie, wiele widziała i nie ma wątpliwości, że ambicja, niezgoda, a nawet złość to siły, które służą nam w życiu zawodowym, jeśli je odpowiednio przetworzymy.

Tytułowa pozytywna furia to zaproszenie do świata, w którym my, kobiety, nadajemy ton w pracy – bez poczucia winy, przepraszania za swoją siłę i ograniczania własnych aspiracji. Jednocześnie robimy to wszystko po swojemu – wcale nie upodabniając się do męskich wzorców. Profesjonalistka może nosić kolorowe sukienki i mieć loki, może być emocjonalna, a jednocześnie lubić zdrową rywalizację, domagać się podwyżki, awansu i przede wszystkim – nie zgadzać się na wyznaczanie jej miejsca przez innych.

Alicja Wysocka-Świtała w błyskotliwie napisanej książce odwołuje się nie tylko do własnych doświadczeń, ale przytacza też wypowiedzi autorytetów z dziedziny ekonomii, psychologii, speców od wizerunku i historie tzw. ludzi sukcesu. W książce inspirację znajdą nie tylko biznesmenki, ale także dziewczyny z korporacji, nauczycielki, właścicielki małych biznesów i te z nas, które szukają swojej drogi lub po prostu chcą żyć na własnych zasadach.

„Pozytywna furia” dostarczyła mi takich emocji, że musiałam ją czytać na raty. W trakcie lektury dużo myślałam o kobietach, które pomogły mi zawodowo, zostawiły we mnie ślad. Zapomniałam o nich, a dzięki tej książce mogłam je na nowo docenić. To było wzruszające. Przypomniałam sobie również o tych osobach, które nie były mi życzliwe. Zasmuciły mnie fragmenty o dyskryminowaniu kobiet, o tym, że często same sobie nawzajem szkodzą. Polecam tę pozycję również mężczyznom, bo przecież oni też muszą się mierzyć z porażkami, wchodzą w stereotypowo przypisane im role, zmagają się ze zwątpieniem. Dla mnie pozytywna furia nie ma płci, ale ma moc. - JOANNA KULIG

Coraz więcej mówi się o kobiecym gniewie, furii i sprzeciwie. I od 2020 roku szukamy coraz to nowszych sposobów na jego wyrażanie, szukamy równowagi między komunikacją a sprzeciwem, odnajdujemy się w nowej roli – kobiet, które czują własne granice. Myślę, że doświadczamy ważnej zmiany kulturowej, a ta książka będzie jej częścią. Poczytajcie, jak te historie, badania, obserwacje wspierają rewolucyjne przekonanie, że kobieta jest także człowiekiem. I sprawdźcie, co z tego możecie wziąć dla siebie, bo jest tu dużo dobra wzmacniającego waszą pozytywną furię. - MARTA NIEDŹWIECKA, PSYCHOLOŻKA

Ta książka przypomina nam, że kumulowanie frustracji, złości czy lęku może albo bardzo zaszkodzić, albo bardzo pomóc. To tak jak ze skumulowaną energią, która nieokiełznana sieje spustoszenie albo staje się paliwem transformacji. Bo to właśnie z tej potężnej siły niezgody może się narodzić „nowa ja”, która jest gotowa zmieniać świat. Swój świat. - JOANNA CHMURA, PSYCHOLOŻKA, TRENERKA