Prawo informacyjne. Problem badawczy teorii prawa administracyjnego

to monografia stanowiąca próbę kompleksowego ujęcia i uporządkowania istotnych zagadnień dotyczących informacji i informatyki na gruncie prawa administracyjnego, która może okazać się cennym wkładem we współczesne prawo administracyjne zważywszy, iż jest to najprawdopodobniej jedyne opracowanie, w którym proponuje się wyraźne wyodrębnienie prawa informacyjnego, wskazuje się przesłanki decydujące o potrzebie wyodrębnienia prawa informacyjnego i szczególną rolę prawa administracyjnego w tym zakresie. Książka z uwagi na oryginalność opracowania w zakresie zagadnień prawa informacyjnego powinna być pomocna dla wykładowców i studentów a także prawników i administratywistów oraz pracowników szeroko rozumianej administracji publicznej, informatyków.Z recenzji prof. zw. dr. hab. Jana Zimmermanna, Kierownika Katedry Prawa Administracyjnego Uniwersytetu JagiellońskiegoPrawo informacyjne problem badawczy teorii prawa administracyjnego jest dojrzałym dziełem naukowym () Tematyka recenzowanej pracy jest bardzo świeża i aktualna, chociaż w ostatnich latach wręcz lawinowo rośnie liczba opracowań dotyczących zagadnień informacji publicznej i relacji: prawo informacja informatyka. Brakuje jednak jeszcze opracowań monograficznych i z tego powodu pracę dr K.Celarek należy powitać z uznaniem. () Zasadniczym zagadnieniem, jakie postawiła przed sobą Autorka jest kwestia wyodrębnienia czy też wyodrębniania się nowej dziedziny prawa (prawa administracyjnego), jaką jest prawo informacyjne. Rzeczywiście wiele wskazuje na takie właśnie zjawisko - pytanie tylko czy ta nowa gałąź ma być samodzielna, czy też ma się ona wpisać w zakres prawa administracyjnego. Gdyby podjąć próbę odpowiedzi na to pytanie w oparciu jedynie o tytuł pracy K.Celarek, można sądzić, że prawo informacyjne Autorka mieści w ramach prawa administracyjnego, a co więcej widzi w nim problem badawczy tej dziedziny prawa i w dodatku problem badawczy z teorii tego prawa. Lektura pracy potwierdza w zasadzie taką tezę, choć są tu fragmenty, które prowadzą Autorkę ku szerszej wizji zupełnie oddzielnej gałęzi prawa (...) Autorka umiejętnie posługuje się metodą dogmatyczną a także w istocie empiryczną () Sposób posługiwania się tymi metodami budzi zaufanie do Autorki i sprawia, że czytając jej pracę ma się wrażenie bardzo dobrego warsztatu badawczego i bardzo poważnego podejścia do omawianych zagadnień () Recenzowana praca została oparta o bardzo obszerną, dobrze dobrana literaturę i o szeroki zestaw aktów normatywnych i orzecznictwa sądowego.