Proszę słonia

Słoń Dominik nauczył się mówić od czajnika, a chodzić – od mrówki. I choć bywa niezdarny, trudno go nie polubić. Pełna ciepła i humoru klasyczna opowieść z mistrzowskimi ilustracjami Andrzeja Rychlickiego.

Pinio jest najniższy w całej klasie. To dlatego musi łykać po kilka pastylek dziennie. Podobno na wzrost – chociaż nie wiadomo, bo nie bardzo skutkują. A gdyby tak przestać je brać?

Z pomocą przychodzi mu znaleziony na strychu porcelanowy słoń – jego trąba to świetny schowek na lekarstwa. Okazuje się jednak, że na słonie tabletki działają. I to jak! Dominik szybko przestaje się mieścić na półce, potem w domu, a w końcu staje się największym białym słoniem świata – i największym przyjacielem Pinia! Razem nic im niestraszne – ani drogówka, ani złodzieje, ani nawet podstępny, bajecznie bogaty kolekcjoner osobliwości zza oceanu. 

— Cóż to za historie z tym słoniem? — zwrócił się dowódca strażaków do ojca Pinia. — Może pan zechce mi to wyjaśnić?
— Słoń nam się rozrósł — powiedział ojciec Pinia. — A właściwie mówiąc, to rozrasta się bez przerwy, co grozi poważnymi konsekwencjami i, nie będę tego ukrywał, niebezpieczeństwem. A panowie jesteście przecież od zapobiegania niebezpieczeństwom.

Seria Mistrzowie Ilustracji przywołuje najlepsze tradycje polskiej grafiki książkowej. Wydajemy w niej reedycje ponadczasowych hitów literatury dziecięcej zilustrowanych przez najwybitniejszych przedstawicieli polskiej szkoły ilustracji.

Zbigniew Rychlicki (1922–1989) – grafik, ilustrator, scenograf. Jeden z klasyków polskiej ilustracji dla dzieci. Współpracował z wieloma czasopismami, zilustrował ponad sto książek. Jako jedyny Polak został uhonorowany Medalem im. Hansa Christiana Andersena – najważniejszą międzynarodową nagrodą dla twórców książek dziecięcych. To on narysował postać Misia Uszatka.

Ludwik Jerzy Kern (1921–2010) – poeta, satyryk, tłumacz, autor książek dla dzieci i piosenek. Przed wojną studiował aktorstwo i pracował w agencji prasowej. Był związany z Krakowem i tygodnikiem „Przekrój”, gdzie redagował rubrykę „Rozmaitości”, ale również publikował reportaże z dalekich krajów, wiersze i recenzje. Słynął z niezrównanego poczucia humoru. Został Kawalerem Orderu Uśmiechu i zasiadał w jego kapitule. Książki Kerna dla dzieci doczekały się wielu wydań, ekranizacji i przekładów na rozmaite języki.