Refleksje po powrocie Lublina się nie zapomina

Lublinianka Anna Winner (Anna Wiśniewska) – autorka dziesięciu książek, z których dwie ostatnie – Patrzę na mój czas oraz Miód mi w serce lejesz – mówią o życiu jej matki i ojca w Lublinie – po ponad trzydziestu siedmiu latach emigracji w Szwecji podejmuje decyzję o powrotcie do Lublina, miasta, którego specyficznej atmosfery, architektury i ludzi nigdy nie zapomniała. Wędrując ulicami Lublina, przypomina sobie historię miasta i jego mieszkańców. Z tych wspomnień wyłania się ciekawa opowieść. Jej bohaterem jest Lublin, ale nie tylko, jest nim także sama pisarka, której pamięć lat spędzonych w rodzinnym mieście wywołuje refleksje nad jego ówczesnym i teraźniejszym obrazem. Starszego czytelnika wzruszą zapewne wspomnienia dawnych lat, młodszy pozna na kartach książki dzieje Lublina, a wspomnienia pisarki przybliżą mu czasy życia rodziców i dziadków. Dochodzi tu też do głosu pamięć zbiorowa: na przykładzie Lublina można odczytać dzieje innych polskich miast i losów ich mieszkańców w okresie ostatnich kilku dziesięcioleci. To właśnie dzięki temu książka nabiera charakteru bardziej uniwersalnego. Refleksje po powrocie. Lublina się nie zapomina to książka, w której czas, przestrzeń i wspomnienia współtworzą kanwę opowieści o mieście, którego nie da się zapomnieć i do którego nawet po latach trzeba koniecznie powrócić.

Profesor Ewa Teodorowicz-Hellman, Uniwersytet Sztokholmski

„Lublin to Lublin. I za to też go kocham” – napisała w swojej najnowszej książce zatytułowanej Refleksje po powrocie. Lublina się nie zapomina Anna Winner (Wiśniewska). I to zdanie może być żelaznym argumentem dla wielu osób z sentymentem wspominających swoje miasto urodzenia bądź dzieciństwa i podkreślających uczynność, bezinteresowność i kulturę lublinian wobec przybyszów. Olbrzymia erudycja autorki, ciekawość świata, historii i ludzi, wspaniałe wędrówki po dawno niewidzianych ulicach i zaułkach miasta, przywoływanie barwnych sylwetek osób tworzących w latach pięćdziesiątych, sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku klimat Lublina, a także trafne spostrzeżenia dotyczące współczesnego jego obrazu i funkcjonowania, nieraz pełne aprobaty, a nieraz krytyczne, to bogactwo treści, w którym możemy się z lubością nurzać, znajdując fakty i zdarzenia znane, ale często natrafiając na rzeczy i zjawiska wydawałoby się będące na wyciągnięcie ręki, które jednak umknęły z naszej pamięci i wyobraźni. Ta wędrówka po Lublinie po prawie trzydziestu ośmiu latach pobytu Autorki w Szwecji przekonuje, że – jak w wierszu i piosence Reginy Możdżeńskiej – „Lublina się nie zapomina, chociażbyś przeszedł cały świat!”. Wędrujmy razem z Anną Winner.

Andrzej Zdunek, były redaktor Wydawnictwa Lubelskiego, obecnie dyrektor Domu Kultury LSMLublinianka Anna Winner (Anna Wiśniewska) ? autorka dziesięciu książek, z których dwie ostatnie ? Patrzę na mój czas oraz Miód mi w serce lejesz ? mówią o życiu jej matki i ojca w Lublinie ? po ponad trzydziestu siedmiu latach emigracji w Szwecji podejmuje decyzję o powrotcie do Lublina, miasta, którego specyficznej atmosfery, architektury i ludzi nigdy nie zapomniała. Wędrując ulicami Lublina, przypomina sobie historię miasta i jego mieszkańców. Z tych wspomnień wyłania się ciekawa opowieść. Jej bohaterem jest Lublin, ale nie tylko, jest nim także sama pisarka, której pamięć lat spędzonych w rodzinnym mieście wywołuje refleksje nad jego ówczesnym i teraźniejszym obrazem. Starszego czytelnika wzruszą zapewne wspomnienia dawnych lat, młodszy pozna na kartach książki dzieje Lublina, a wspomnienia pisarki przybliżą mu czasy życia rodziców i dziadków. Dochodzi tu też do głosu pamięć zbiorowa: na przykładzie Lublina można odczytać dzieje innych polskich miast i losów ich mieszkańców w okresie ostatnich kilku dziesięcioleci. To właśnie dzięki temu książka nabiera charakteru bardziej uniwersalnego. Refleksje po powrocie. Lublina się nie zapomina to książka, w której czas, przestrzeń i wspomnienia współtworzą kanwę opowieści o mieście, którego nie da się zapomnieć i do którego nawet po latach trzeba koniecznie powrócić. Profesor Ewa Teodorowicz-Hellman, Uniwersytet Sztokholmski ?Lublin to Lublin. I za to też go kocham? ? napisała w swojej najnowszej książce zatytułowanej Refleksje po powrocie. Lublina się nie zapomina Anna Winner (Wiśniewska). I to zdanie może być żelaznym argumentem dla wielu osób z sentymentem wspominających swoje miasto urodzenia bądź dzieciństwa i podkreślających uczynność, bezinteresowność i kulturę lublinian wobec przybyszów. Olbrzymia erudycja autorki, ciekawość świata, historii i ludzi, wspaniałe wędrówki po dawno niewidzianych ulicach i zaułkach miasta, przywoływanie barwnych sylwetek osób tworzących w latach pięćdziesiątych, sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku klimat Lublina, a także trafne spostrzeżenia dotyczące współczesnego jego obrazu i funkcjonowania, nieraz pełne aprobaty, a nieraz krytyczne, to bogactwo treści, w którym możemy się z lubością nurzać, znajdując fakty i zdarzenia znane, ale często natrafiając na rzeczy i zjawiska wydawałoby się będące na wyciągnięcie ręki, które jednak umknęły z naszej pamięci i wyobraźni. Ta wędrówka po Lublinie po prawie trzydziestu ośmiu latach pobytu Autorki w Szwecji przekonuje, że ? jak w wierszu i piosence Reginy Możdżeńskiej ? ?Lublina się nie zapomina, chociażbyś przeszedł cały świat!?. Wędrujmy razem z Anną Winner. Andrzej Zdunek, były redaktor Wydawnictwa Lubelskiego, obecnie dyrektor Domu Kultury LSM