Romantyk Boży

Ta niezwykła pozycja otwiera przed Czytelnikiem świat młodzieńczych fascynacji i twórczości literackiej Karola Wojtyły. Poza bardzo wąskim gronem osób, będących świadkami jego literackich poczynań, nie wiele osób o tym wiedziało. Dokładnie w czterdzieści lat od debiutu poetyckiego, Karol Wojtyła wybrany został na Stolicę Piotrową. Znana dotąd tylko nielicznym, i przez niewielu kojarzona z osobą krakowskiego hierarchy, twórczość literacka została ujawniona światu. Jego kulturę słowa, umiejętność „porywania” tłumów, zaczęto postrzegać w kontekście nie tylko oczywistego charyzmatu, ale i doświadczeń artystycznych. Karol Wojtyła był wyjątkowym człowiekiem o wielkiej wrażliwości, bardzo twórczym w posługiwaniu się słowem. Mówionym i pisanym. Język postrzegał jako główne i zasadnicze dobro kultury narodu oraz najważniejszy znak jego tożsamości. Słowu poetyckiemu przyznawał funkcje niemalże mistyczne, które zdoła udźwignąć treści, którym nie podoła język nauki i które potrafi się wznieść na obszary, w których zawodzi czysta metafizyka. W swoich dziełach i pasterskich wypowiedziach sięgał do różnorodnych gatunków literackich.