Samotnik z ulicy Rosengracht Szachista

"Samotnik z ulicy Rosengracht":
29 grudnia 1667 roku Pieter Blaeu, młody amsterdamski wydawca, owładnięty ambicją napisania własnego dzieła, po raz pierwszy wędruje do pracowni Rembrandta van Rijn, nie przeczuwając nawet, że jego wizyta w domu żyjącego w nędzy i opuszczeniu malarza będzie stanowić pierwszy krok na drodze ku własnemu przeznaczeniu. Sekretny dziennik Rembrandta jest fikcją literacką stworzoną przez autorkę. Autentyczne są natomiast wypowiedzi współczesnych Rembrandtowi, które Miano umiejętnie wplata w tok powieści, a także przytoczony list artysty do protektora oraz wszystkie opisane w powieści dzieła, stanowiące jedyne dostępne źródła wiedzy o uczuciach malarza do najbliższych mu osób - rodziców, żony, kochanki i syna.

"Szachista":
W 1770 roku Wolfgang von Kempelen, radca Węgierskiej Komory Królewskiej, prezentuje na dworze Marii Teresy automat grający w szachy. Zostaje okrzyknięty największym wynalazcą habsburskiego imperium, jego dzieło zaś - najwspanialszym osiągnięciem stulecia. Po premierze w pałacu Schönbrunn mechaniczny Turek-szachista cieszy się ogromnym zainteresowaniem wśród arystokracji, naukowców i dziennikarzy całej Europy. Do pojedynku z nim przystępują nie tylko koronowane głowy i znane osobistości, lecz również najlepsi gracze tamtych czasów. Nikt jednak nie jest w stanie pokonać maszyny. Wkrótce automat Kempelena obrasta legendą. Gdy po jednym z pokazów legendarnego wynalazku w tajemniczych okolicznościach ginie piękna arystokratka, wokół maszyny i osób z nią związanych zacieśnia się pierścień zawiści, zabobonu i intryg. Do burzliwej debaty na temat przyszłości "myślącego automatu" włączają się naukowcy, Kościół, loża wolnomularska i koronowane głowy.