32.3
Opowiadania
Eperons-Ostrogi
Sprawa Lemoine'a
Wydawnictwo:
Eperons-Ostrogi
Oprawa: miękka
32,30 zł
Cena rekomendowana: 39,00 zł
Cena okładkowa/rekomendowana przez wydawcę/producenta.
Wysyłka: 1-3 dni robocze
+ czas dostawy
+ czas dostawy
Zapłać za 30 dni
Opis
W 2021 r. będziemy obchodzić 150 rocznicę urodzin Marcela Prousta, w 2022 r. setną rocznicę jego śmierci. Sprawa Lemoine’a to niejako książka jubileuszowa. Jest to zbiór nigdy niepublikowanych w języku polskim „pastiszy” młodego Prousta, który uczył się pisania, naśladując swoich „ukochanych, najdroższych pisarzy – Balzaca, Flauberta, Micheleta, Saint-Simona, Goncourtów etc. Tłumaczka, Anastazja Dwulit, aby przełożyć książkę zgodnie z założeniem Prousta, poświęciła jej dwa lata – chcąc oddać proustowski styl, który polegał na naśladowaniu stylów innych pisarzy. Przy czym starała się zachować odrębność każdego opowiadania, każdego „idiomu” literackiego.
Oto przyjmując za nić przewodnią historię oszusta, który w pierwszych latach dwudziestego stulecia zarobił fortunę głosząc, że znalazł sposób na produkcję diamentów, Proust oddaje się błyskotliwej zabawie, imitując (podrabiając?) style ukochanych francuskich pisarzy. Pisze własne pastisze, naśladując styl każdego z poszczególnych pisarzy. Bawiąc się, pokazuje zarazem, jak może wyglądać prawdziwie artystyczna forma literackiej krytyki – i wypracowuje zupełnie nowy styl dzieła literackiego.
Z Dziennika Goncourtów:
„21 grudnia 1907
Niejaki Lemoine odkrył ponoć sekret produkcji diamentów. Wywołałoby to wściekłe zamieszanie w świecie biznesu…
Lucien dostał też, jak się dostaje bukiet, wiadomość – którą wykorzystałbym chętnie jako finał rysującej się w mojej głowie sztuki – że Marcel Proust ponoć zabił się, gdy wartość diamentów spadła, unicestwiając część jego fortuny. Ciekawy zresztą typ, ten cały Marcel Proust…”
„22 grudnia
Budzę się z drzemki, jaką zwykłem sobie ucinać o czwartej po południu, pełen złych przeczuć – śniło mi się, że ząb, przez który wiele wycierpiałem, ząb wyrwany mi pięć lat temu przez Crueta, odrósł. Na co wchodzi Pelagia z wiadomością – otóż Marcel Proust wcale się nie zabił, a Lemoine w ogóle niczego nie wynalazł... Co za pech! Raz się zdarzyło, że prozaiczna, bezpłciowa codzienność, uartystyczniła się, podrzuciła nam temat sztuki! Nie umiem ukryć mojego rozczarowania…”
Oto przyjmując za nić przewodnią historię oszusta, który w pierwszych latach dwudziestego stulecia zarobił fortunę głosząc, że znalazł sposób na produkcję diamentów, Proust oddaje się błyskotliwej zabawie, imitując (podrabiając?) style ukochanych francuskich pisarzy. Pisze własne pastisze, naśladując styl każdego z poszczególnych pisarzy. Bawiąc się, pokazuje zarazem, jak może wyglądać prawdziwie artystyczna forma literackiej krytyki – i wypracowuje zupełnie nowy styl dzieła literackiego.
Z Dziennika Goncourtów:
„21 grudnia 1907
Niejaki Lemoine odkrył ponoć sekret produkcji diamentów. Wywołałoby to wściekłe zamieszanie w świecie biznesu…
Lucien dostał też, jak się dostaje bukiet, wiadomość – którą wykorzystałbym chętnie jako finał rysującej się w mojej głowie sztuki – że Marcel Proust ponoć zabił się, gdy wartość diamentów spadła, unicestwiając część jego fortuny. Ciekawy zresztą typ, ten cały Marcel Proust…”
„22 grudnia
Budzę się z drzemki, jaką zwykłem sobie ucinać o czwartej po południu, pełen złych przeczuć – śniło mi się, że ząb, przez który wiele wycierpiałem, ząb wyrwany mi pięć lat temu przez Crueta, odrósł. Na co wchodzi Pelagia z wiadomością – otóż Marcel Proust wcale się nie zabił, a Lemoine w ogóle niczego nie wynalazł... Co za pech! Raz się zdarzyło, że prozaiczna, bezpłciowa codzienność, uartystyczniła się, podrzuciła nam temat sztuki! Nie umiem ukryć mojego rozczarowania…”
Szczegóły
Rok wydania
2020
Oprawa
miękka
Ilość stron
135
Format
13,5 x 20 cm
ISBN
978-83-66102-32-3
Rodzaj
Książka
Stan
Nowy
EAN
9788366102323
Dodałeś produkt do koszyka
Sprawa Lemoine'a
32,30 zł
Recenzje