Ster. Organ równouprawnienia kobiet

Praca niniejsza kontynuuje i dopełnia tom poświęcony „Sterowi. Dwutygodnikowi dla spraw wychowania i pracy kobiet” ukazującemu się we Lwowie w latach 1895–1897 pod redakcją Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit . Zachowuje podobną, trójdzielną strukturę, a każda z części może być traktowana jak autonomiczna całość. Część pierwsza, opisowa, poświęcona jest genezie, strukturze, programowi i gronu współpracowników „Steru. Organu równouprawnienia kobiet” ukazującego się w Warszawie w latach 1907–1914 pod redakcją Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit i Józefy Bojanowskiej. Część druga, antologijna, zawiera wybór reprezentatywnych i najciekawszych – z punktu widzenia współczesnych czytelników – materiałów opublikowanych na łamach „Steru”. Część trzecia to bibliograficzne zestawienia jego zawartości.Najważniejszym celem książki, w kontekście obszernego, a zreferowanego poniżej stanu badań, jest rekapitulacja wiedzy o warszawskim „Sterze”, przyjazna zarówno profesjonalnym odbiorcom z kręgów akademickich, jak i miłośnikom historii polskiego ruchu i czasopiśmiennictwa emancypacyjnego początku XX wieku. Cele poboczne to: umieszczenie wiedzy o „Sterze” w szerszym kontekście opublikowanych już zestawień bibliograficznych dotyczących polskiej prasy postępowej lat rewolucyjnych i porewolucyjnych w Królestwie Polskim2 oraz uzupełnienie antologii polskiej publicystyki emancypacyjnej epoki zaborów o realizacje innych gatunków piśmiennictwa ruchu kobiecego w tym okresie. Jako poszerzone wprowadzenie do omawianych tu wydarzeń można uznać wcześniejszą monografię poświęconą działalności społecznej i aktywności publicystycznej Kuczalskiej-Reinschmit i Bojanowskiej w okresie między zamknięciem „Steru” lwowskiego oraz otwarciem „Steru” warszawskiego. Ze wstępu