The Boy She Hates

Zmiotło mnie? Zmiotło. Było warto? Było. Siedemnastoletnia Jaymerson jest ofiarą ciężkiego wypadku samochodowego. Po miesiącu budzi się ze śpiączki, a jej życie doznaje diametralnej zmiany. Miała wszystko. Popularność, cudownego chłopaka ,przyjaciół, cheerleading. Wszystko... do czasu, gdy wsiada jako pasażer do auta, które prowadzi jej podpity chłopak. Powoduje on przy tym wypadek, w wyniku którego Jayme doznaje poważnych obrażeń. Paraliż nóg, fizjoterapia, psycholog, powrót do szkoły, śmierć chłopaka. Każdy takowy czynnik zbiera się w jedno, zaburzając psychikę i spokój jaki dotychczas miała. A to tylko dlatego, że pewnego razu udała się na imprezę. Drugim pasażerem samochodu był Hunter — brat bliźniak zmarłego Coltona. Jak to się stało, że chłopak, którego nienawidziła i oceniała po krążących plotkach nagle stał się jedyną osobą, będącą w stanie zrozumieć jej ból? — Mój Boże. Dawno, albo nawet w ogóle, nie czytałam książki, która na raz wzbudziłaby we mnie tyle emocji. Sam płacz, śmiech, zażenowanie, radość, smutek, złość, skakanie ze szczęścia... Dosłownie godzinami mogłabym wymieniać to, co przeżyłam przez łącznie parę godzin, w których udało mi się przeczytać powieść Stacey. Jaymerson jest jedną z niewielu głównych bohaterek, która mnie nie irytowała. Pięć miesięcy w bólu i rozpaczy, a ponad rok w kłamstwie i tajemnicach. Była bardzo silna i wytrwała. Jestem pełna podziwu jej dążenia do walki. Colton od początku mi śmierdział, dlatego nie byłam zdziwiona, że to właśnie on zmarł w wypadku. Co innego mogę powiedzieć o Hunterze. Przystojny, wydziarany, lojalny. Dosłownie ideał. W ciągu pięciu minut znajdę tryliony argumentów, by udowodnić swoją rację, ponieważ wygląd i lojalność nie są jedynymi. Przyjął na klatę zbyt wiele, a ludzie i tak szli po plotkach, uważając go za ćpuna. Jest kimś, kto zasługuje na lepsze życie, rodzine i opinię. Nie doceniony przez ludzi Hunter Harris jest w tej książce dosłownie niczym poezja. Autorce serii bardzo dobrze wyszło ukształtowanie charyzmy, psychiki i roli głównych, ale również i pobocznych bohaterów. Realnie przedstawiła świat, jaki został zrzucony na barki zranionego brata i załamanej dziewczyny. Prócz tego opowiadanie zawiera wiele ważnych kwestii. Trauma, śmierć. Przedstawione są w niej realia życia po takim zdarzeniu. Opisy fizjoterapii, myśli, reakcje. Wszystko było tak dokładne i przyciągające uwagę. Nie sądziłam, że naprawdę wciągnie mnie ta książka i śmiało będę mogła przyznać, iż jest to, do tej pory, najlepszy recenzent jakiego dostałam. Autentucznie. Dodatkowo — to, co wydarzyło się pod koniec książki było jednym, wielkim, budującym napięcie, zwrotem akcji. Tego nie mogłam się spodziewać w ogóle. I wy też się nie spodziewacie. Serdecznie polecam tę książkę każdemu. Wątek hate-love z wieloma tajemnicami, które długo nie oglądały się za światłem dziennym. see ya! 5/5⭐ xoxo, poezja.