Toruńskie studia o sztuce orientu tom 4

Napisanie wstępu do niniejszego tomu okazało się rzeczą niełatwą. Pragnęłabym bowiem poruszyć tu całą listę problemów i uwag, które nasunęły mi się podczas kompletowania, a następnie opracowywania zebranych artykułów. Niestety szczupłość miejsca uniemożliwia mi ich pełne zaprezentowanie. Skupię się zatem na najważniejszych.
Jeśli przyjrzymy się poprzednim rocznikom Toruńskich Studiów o Sztuce Orientu, łatwo się zorientujemy, że tom niniejszy jest pierwszym poświęconym całkowicie problematyce afrykańskiej. Jednocześnie jest on, tak jak wszystkie dotychczasowe, tomem nterdyscyplinarnym, co w sposób zasadniczy określiło jego charakter i zakres tematyczny.Niezwykle szerokie rozumienie słowa afrykanistyka" zwraca już od lat uwagę badaczy zajmujących się kulturami tego kontynentu. Znalazło to swój wyraz w dyskusji, jaka toczyła się na łamach czasopisma Afryka" - wydawanego przez Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne. Kultury Afryki i historia kontynentu okazują się od lat płaszczyzną porozumienia dla bardzo rozmaitych dyscyplin naukowych. Mając zatem na uwadze, że niniejszy tom trafi przede wszystkich do rąk historyków sztuki, którzy nie zajmowali się wcześniej problematyką afrykańską, uznałam za zasadne zasygnalizowanie pewnych prawidłowości charakterystycznych dla historii polskiego poznawania Afryki i jej kultur w nadziei, że pozwoli to na pełniejsze zrozumienie specyfiki niniejszej publikacji.