TRAWA

Kobiety nazywane „pocieszycielkami” pochodziły z terenów podbitych i okupowanych przez Japończyków w I połowie XX wieku. Chinki, Koreanki, Malezyjki, Filipinki, kobiety z Indonezji i innych terenów Azji Południowej-Wschodniej zostały sprzedane, porwane i zniewolone seksualnie w wojskowych domach publicznych. Do początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku ocalone milczały. W 1991 roku jedna z nich Kim Hak-Sun wystąpiła publicznie w Seulu, wzywając Japończyków do przeprosin i zadośćuczynienia. Od tego momentu każde świadectwo stało się orężem w walce z milczeniem i powszechną pogardą.

Ze wstępu napisanego przez Joannę Ostrowską, autorkę książki Przemilczane: seksualna praca przymusowa w czasie II wojny światowej



Trawa” to głośna antywojenna powieść graficzna, przedstawiająca historię życia koreańskiej dziewczyny, Lee Ok-sun, która została zmuszona do świadczenia usług seksualnych w japońskiej armii cesarskiej podczas drugiej wojny światowej – spornego rozdziału w historii Azji XX wieku.

Począwszy od dzieciństwa Ok-seon, „Trawa” pokazuje rozpoczęcie II wojny światowej z perspektywy bezbronnego dziecka, szczegółowo opisując, jak jednostka doświadczyła japońskiej okupacji i pokazując powszechne cierpienie, jakie spowodowała ona dla zwykłych Koreańczyków. Kim Geum-suk podkreśla siłę bohaterki w pokonywaniu wielu form przeciwności. „Trawa” namalowana została czarnym tuszem, przedstawia szczegółowo i pięknie krajobrazy Korei, a do namalowania pełnych mroku wspomnień Ok-seon autorka użyła ciężkiego pędzla.

Wywiady rysowniczki ze starszą już panią Lee Ok-seon stają się integralną częścią komiksu, tworząc serce i strukturę tej powieści graficznej, dając nam całościowy obraz tego, jak cierpienie zmieniło bohaterkę w czasie wojny. „Trawa” to przełomowa powieść graficzna, która ukazuje przerażającą cenę wojny i znaczenie pokoju.



Mocna powieść będąca świadectwem prawdziwej historii młodej kobiety która jest niewolnicą seksualną podczas II Wojny Światowej. Words Without Borders



Historia życia Lee, przedstawiona w pełnym współczucia graficznym wspomnieniu, zasługuje na to, by ją przeczytać w równym stopniu ze względu na lekcję historii, jak i przepiękne wizualne opowiadanie.  Winnipeg Free Press



„Niebywałe … Kim może na jednej stronie uchwycić zuchwałość szczerbatej dziewczynki, a na następnej pogrążyć nas całkowicie w koszmarze. ‘Nigdy nie zaznałam szczęścia od chwili, gdy wyszłam z łona matki’ mówi Lee. Pod koniec tej niesamowitej opowieści słowa te brzmią bardziej jako niedopowiedzenie niż przesada”.  The New York Times