Triest i inne wiersze
Wybór wierszy Poesie scelte

TriestPrzeszedłem całe miasto.Skręciłem potem w stromą ulicęz początku ludną, dalej pustą,zakończoną murkiem: zaułek, w którym sam terazsiedzę i myślę, że gdzie kończy się on,tam kończy się miasto. Triest ma opryskliwywdzięk. Jeśli go lubisz,jest jak szorstki i zapalczywy łobuzo błękitnych oczach a dłoniach zbyt wielkichby podarować kwiat,jak zazdrosnamiłość.Z tego zaułka każdy kościół, każdą ulicęwidzę czy ona prowadzi na zatłoczoną plażę,czy na pagórek której na kamienistymwierzchołku uczepił się ostatni dom.Wokółkażdej rzeczy wirujeaura dziwna, aura bolesna,aura rodzinna. Moje miasto, które w każdej części jest żywe,ma zakątek dla mnie, dla mojego życia,co zamyślone jest i wstydliwe. TriesteHo attraversata tutta la città.Poi ho salita un’erta,popolosa in principio, in là deserta,chiusa da un muricciolo:un cantuccio in cui solosiedo; e mi pare che dove esso terminatermini la città. Trieste ha una scontrosagrazia. Se piace,è come un ragazzaccio aspro e vorace,con gli occhi azzurri e mani troppo grandiper regalare un fiore;come un amorecon gelosia.Da quest’erta ogni chiesa, ogni sua viascopro, se mena all’ingombrata spiaggia,o alla collina cui, sulla sassosacima, una casa, l’ultima, s’aggrappa.Intornocircola ad ogni cosaun’aria strana, un’aria tormentosa,l’aria natia. La mia città che in ogni parte è viva,ha il cantuccio a me fatto, alla mia vitapensosa e schiva.