49.06
Książki
INSTYTUT KULTURY MIEJSKIEJ
Utrata czasu. Wiersze z lat 1996-2022
Wydawnictwo:
INSTYTUT KULTURY MIEJSKIEJ
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Opis
Z języka niderlandzkiego przełożył Jerzy Koch
Wybór wierszy Miriam Van hee prowadzi nas przez świat skondensowanych czułości. Sensualne kompozycje dotykają wrażliwych na słowa struktur, opowiadają o poczuciu braku, osamotnienia, nieumiejętności odnalezienia się w świecie. Miriam Van hee posługuje się wyrazistymi obrazami, by opowiedzieć o samotności, kulcie piękna czy problemach z komunikacją międzyludzką. Tematy te przewijają się przez wszystkie dwanaście tomów, a z biegiem dojrzałości autorki – ich wyrazistość jest coraz mocniejsza. Powracający szczególnie w najnowszych wierszach motyw podróży stanowi jedną z odpowiedzi na poczucie dojmującego opuszczenia. Poetka zmusza do myślenia i podjęcia intelektualnego zaangażowania, ale nigdy nie krzyczy, nie moralizuje. Mocą jej frazy jest wyciszenie, zamknięcie oczu, pozostawienie myśli otwartą. Często pojawiające się w wierszach odniesienia do natury budują poczucie przynależności do świata, którego być może nie rozumiemy, ale z pewnością stwarzamy go codziennie na nowo.
Miriam Van hee (ur. 1952) – poetka, tłumaczka i slawistka, członkini flamandzkiej Królewskiej Akademii Języka i Literatury Niderlandzkiej. Wydała diesięć książek poetyckich oraz jeden tom wierszy zebranych opublikowany w prestiżowej oficynie amsterdamskiej De Bezige Bij. Twórczość Van hee zdobyła liczne wyróżnienienia, m.in.: Nagrodę za Debiut Poetycki Prowincji Wschodniej Flandrii (1977), Nagrodę im. Jana Camperta (1988), Nagrodę im. Dirka Martensa (1995), Nagrodę Kultury Wspólnoty Flamandzkiej w Belgii (1998), Nagrodę im. Hermana De Conincka (2008, nagroda jury oraz nagroda publiczności), Nagrodę Literacką Wspólnoty Flamandzkiej „Ultima” (2018). Van hee gościła na wielu zagranicznych festiwalach poetyckich, m.in. w Kolumbii, Peru, RPA i w licznych miastach Europy. W 2011 roku przebywała na pisarskiej rezydencji w krakowskiej Willi Decjusza, w 2014 roku w Domu Literatury estońskiego Związki Pisarzy w Käsmu, a w 2016 roku na wyspie Comacina. W 2008 roku polski kompozytor Piotr Moss skomponował do tekstów Miriam Van hee muzykę na kwartet smyczkowy, a w 2013 roku opublikowano nagranie tej kompozycji: Piotr Moss – Chagall for strings – Opium String Quartet (CD ACCORD).
Wybór wierszy Miriam Van hee prowadzi nas przez świat skondensowanych czułości. Sensualne kompozycje dotykają wrażliwych na słowa struktur, opowiadają o poczuciu braku, osamotnienia, nieumiejętności odnalezienia się w świecie. Miriam Van hee posługuje się wyrazistymi obrazami, by opowiedzieć o samotności, kulcie piękna czy problemach z komunikacją międzyludzką. Tematy te przewijają się przez wszystkie dwanaście tomów, a z biegiem dojrzałości autorki – ich wyrazistość jest coraz mocniejsza. Powracający szczególnie w najnowszych wierszach motyw podróży stanowi jedną z odpowiedzi na poczucie dojmującego opuszczenia. Poetka zmusza do myślenia i podjęcia intelektualnego zaangażowania, ale nigdy nie krzyczy, nie moralizuje. Mocą jej frazy jest wyciszenie, zamknięcie oczu, pozostawienie myśli otwartą. Często pojawiające się w wierszach odniesienia do natury budują poczucie przynależności do świata, którego być może nie rozumiemy, ale z pewnością stwarzamy go codziennie na nowo.
Miriam Van hee (ur. 1952) – poetka, tłumaczka i slawistka, członkini flamandzkiej Królewskiej Akademii Języka i Literatury Niderlandzkiej. Wydała diesięć książek poetyckich oraz jeden tom wierszy zebranych opublikowany w prestiżowej oficynie amsterdamskiej De Bezige Bij. Twórczość Van hee zdobyła liczne wyróżnienienia, m.in.: Nagrodę za Debiut Poetycki Prowincji Wschodniej Flandrii (1977), Nagrodę im. Jana Camperta (1988), Nagrodę im. Dirka Martensa (1995), Nagrodę Kultury Wspólnoty Flamandzkiej w Belgii (1998), Nagrodę im. Hermana De Conincka (2008, nagroda jury oraz nagroda publiczności), Nagrodę Literacką Wspólnoty Flamandzkiej „Ultima” (2018). Van hee gościła na wielu zagranicznych festiwalach poetyckich, m.in. w Kolumbii, Peru, RPA i w licznych miastach Europy. W 2011 roku przebywała na pisarskiej rezydencji w krakowskiej Willi Decjusza, w 2014 roku w Domu Literatury estońskiego Związki Pisarzy w Käsmu, a w 2016 roku na wyspie Comacina. W 2008 roku polski kompozytor Piotr Moss skomponował do tekstów Miriam Van hee muzykę na kwartet smyczkowy, a w 2013 roku opublikowano nagranie tej kompozycji: Piotr Moss – Chagall for strings – Opium String Quartet (CD ACCORD).
Szczegóły
Tytuł
Utrata czasu. Wiersze z lat 1996-2022
Autor
Wydawnictwo
Rok wydania
2024
Oprawa
miękka ze skrzydełkami
Ilość stron
194
Format
145 x 215 x 15 mm
ISBN
978-83-66003-94-1
Rodzaj
Książka
EAN
9788366003941
Dodałeś produkt do koszyka
Utrata czasu. Wiersze z lat 1996-2022
49,06 zł
Recenzje