Zdrowie stres choroba w wymiarze psychologicznym

Monografia, którą oddajemy do rąk Czytelnika, zawiera prace na temat zdrowia, stresu i choroby z perspektywy psychologicznej, autorstwa reprezentantów różnych ośrodków naukowych w Polsce. Książka składa się z czterech części.
Część pierwsza zatytułowana Zdrowie i zasoby zawiera prace omawiające różne aspekty zdrowia, w tym także jego wymiar duchowy oraz zasoby podmiotowe, takie jak: poczucie koherencji, inteligencja emocjonalna, a także te wynikające z kontekstu sytuacyjnego, doświadczeń życiowych, zasobów społecznych (np. wsparcia), które sprzyjają zdrowiu
W części drugiej zatytułowanej Stres a problematyka Ja-cielesnego autorzy poruszają tematykę różnych źródeł stresu w zawodzie nauczyciela, sposobów doświadczania lęku społecznego i postaw wobec własnego ciała
Część trzecia pt. Choroba somatyczna konteksty psychologiczne i społeczne zawiera prace dotyczące wpływu różnych zmiennych psychologicznych na zachowanie i zmaganie się ze stresem choroby somatycznej. Rozpoczyna ją artykuł na temat niezwykle ważnego problemu doświadczenia czasu w chorobie przewlekłej. Obserwacje kliniczne i badania własne wskazują na istotną rolę czynnika temporalnego w radzeniu sobie z chorobą przewlekłą. Autorka ukazuje, jak wiele odniesień do czasu zawiera w sobie choroba przewlekła: czas chorowania, pogorszenia i remisje, odroczenie planów
Część czwarta Cierpienie i śmierć z perspektywy psychologicznej, społecznej i fenomenologiczno-egzystencjalnej obejmuje prace, których tematyka jest konsekwencją choroby i problemów z nią związanych, przede wszystkim lęku przed śmiercią, sensu cierpienia i śmierci oraz żalu po stracie

Książka Zdrowie stres choroba w wymiarze psychologicznym zawiera wyniki najnowszych badań nad problematyką zdrowia, stresu, choroby i jej konsekwencji, prowadzone w oparciu o teorię systemową i biopsychospołeczny model zdrowia oraz komplementarne patogenetyczne i salutogenetyczne podejście do problemów zdrowia i choroby. Są one cennym materiałem dla psychologów, lekarzy, a także pedagogów, filozofów i teologów oraz studentów, jak również podstawą oraz inspiracją do dalszych poszukiwań i badań. Mogą także stanowić punkt wyjścia do tworzenia programów psychoterapeutycznych, psychoedukacyjnych i promujących zdrowie.

Helena Wrona-Polańska