Zegary

Sztuką jest zobaczyć głębię w pozornie prostych elementach rzeczywistości. Na szczęście niektórzy posiedli tę umiejętność. Tak jak Anna Dutka-Mańkowska, która w swoich “Zegarach” płynnie przechodzi od zwykłości do wyjątkowości, od detalu do ponadczasowych metafor. Wskazówki są bezlitosne, ale czasem udaje się nam je zatrzymać – a gdy przystaniemy, to najlepiej z taką właśnie poezją w kieszeni.



Śliwa Rubika

Po wyjściu z oddziału onkologii

pan Rubik zaszczepił na tej śliwie

dwie inne odmiany

od ćwierć wieku

daje trzy gatunki owoców

drzewo – pomnik

śliwa Rubika



***

Za granią horyzontu

która przecina morze na pół

powstają myśli

kolejno docierają do plaży

z miękkim szelestem

niezmiennym od początku świata



Ścieżka

Pod stopami ścieżka się uwypukla

opada

przyłapałam ją na tym

pręży muskuły

czy oddycha

nie zważa na idącego

człowieka ani zwierzę

dalej strząśnie ich

w bezmiar bezczasu



Anna Dutka-Mańkowska (ur. 1953 w Krakowie) – tłumaczka, poetka, językoznawca, absolwentka romanistyki (1977) i italianistyki (1979) Uniwersytetu Warszawskiego. Profesor UW w Instytucie Romanistyki.



Opublikowała trzy zbiory poezji:

Wśród dzikiej mięty (1991), Pierwszy dzień stworzenia (2000), Koalicja z misiami koala. Wiersze dla dzieci (2016).



Przełożyła:

Alceo Valcini, Bal w Hotelu „Polonia” (1983), Eugenio Garin, Powrót filozofów starożytnych (1987, 1993), Anne Perrier, Wiersze (1998), Nad Jeziorem Lemańskim: współczesna poezja szwajcarska w języku francuskim – Anne Perrier, José-Flore Tappy, François Debluë (2019), Nicolas Bouvier, Na zewnątrz i w środku (2021).



Publikowała także w czasopismach Literatura na Świecie, Kresy, Podgląd, Pamiętnik Literacki i Teksty Drugie